Kilka słów o sukcesji
Hibernia :: Część Informacyjna ::
Strona 1 z 1
Kilka słów o sukcesji
Król przewodził zgromadzeniu wodzów (głów rodów arystokratycznych), stał także na czele armii i reprezentował królestwo w stosunkach międzyplemiennych. Ponadto, także sprawował liczne funkcje rytualne.
Uosabiał także swój lud, nie mógł mieć więc żadnej skazy na ciele i umyśle. Odpowiadał za pomyślność plemienia - osoba dobrego władcy gwarantować miał obfitość plonów, mleka, zwierzyny łownej, orzechów, a nawet płodność kobiet i zwierząt domowych. Król był uznawany za męża wszystkich kobiet, zatem inni mężczyźni byli w pewnym sensie jego zastępcami. Zatem każde pierworodne dziecko uważano za dziecko króla. Dzieci nieślubne otaczano opieką całego plemienia jako dzieci o pochodzeniu boskim lub królewskim.
W przypadku zaś nieurodzaju, suszy lub epidemii było wiadomo, że królem jest nieodpowiednia osoba. Władza królewska ograniczona była autorytetem i uprawnieniami druidów oraz wpływami wodzów rodów.
Celtowie nie uznawali zasady primogenitury (władzę dziedziczy najstarszy syn króla).
Król jest wybierany spośród męskich potomków wspólnego pradziada.
Wybór nowego władcy wiązał się z rytuałem zwanym tabhfheis: wybrany mężczyzna bądź druid spożywał mięso i rosół z ofiarnego białego byka, po czym układał się do snu, w trakcie którego czterech druidów śpiewało nad nim "słowa prawdy". Po przebudzeniu mężczyzna opowiadał, kogo ujrzał we śnie. Osoba, która pasowała do opisu zostawała królem.
Uosabiał także swój lud, nie mógł mieć więc żadnej skazy na ciele i umyśle. Odpowiadał za pomyślność plemienia - osoba dobrego władcy gwarantować miał obfitość plonów, mleka, zwierzyny łownej, orzechów, a nawet płodność kobiet i zwierząt domowych. Król był uznawany za męża wszystkich kobiet, zatem inni mężczyźni byli w pewnym sensie jego zastępcami. Zatem każde pierworodne dziecko uważano za dziecko króla. Dzieci nieślubne otaczano opieką całego plemienia jako dzieci o pochodzeniu boskim lub królewskim.
W przypadku zaś nieurodzaju, suszy lub epidemii było wiadomo, że królem jest nieodpowiednia osoba. Władza królewska ograniczona była autorytetem i uprawnieniami druidów oraz wpływami wodzów rodów.
Celtowie nie uznawali zasady primogenitury (władzę dziedziczy najstarszy syn króla).
Król jest wybierany spośród męskich potomków wspólnego pradziada.
Wybór nowego władcy wiązał się z rytuałem zwanym tabhfheis: wybrany mężczyzna bądź druid spożywał mięso i rosół z ofiarnego białego byka, po czym układał się do snu, w trakcie którego czterech druidów śpiewało nad nim "słowa prawdy". Po przebudzeniu mężczyzna opowiadał, kogo ujrzał we śnie. Osoba, która pasowała do opisu zostawała królem.
Hibernia :: Część Informacyjna ::
Strona 1 z 1
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach
|
|